Eveeet, günlerdir sigarayı bırakıcam dedim dedim kimse inanmadı.Babam bugün champix isimli sigara bırakma ilaçlarımızı alıp getirmiş.
Ben de emin değilim başarabileceğimden. Emin olduğum şey ise bırakmak istediğim.
Ve belki komik gelecek ama hep söylerim nefes alamıyorum vs gibi sebeplerle değil bırakma isteğim.
Üzerime sinen kokusundan ve cildime olan zararından bırakmak istiyorum.
Sağlık açısından getirileri de cabası olacak.
Tanıyanlar bilirler, ilk yaktığım sigaramda öksürmek gibi bir tepki bile vermemiş, kolaylıkla sigarayı hayatıma dahil etmiş bir insanım. Hatta öyle ki aşkla severdim sigarayı. Uyanır uyanmaz su içmeden sigara yakan biriyim. Hatta 25 saat uyku arasında uyanıp sigara içip uyumaya devam ettiğim olmuştur. Su ve yemekten önce gelen bir şey haline gelmişti benim için. Başlarda ağır olan kırmızı versiyonuyla başladığım sigaranın şimdilerde gri olanını içiyorum. Yıllardan sonraki tek fark bu oldu. Ve tabii kırk yılda bir içilen o sigaraların zamanla birlikte iki paketi aştığı dönemler bile oldu. Şimdilerde günde aşağı yukarı 1 paket içiyorum. Hem sevip hem nefret ediyorum.
Şu yazıyı yazarken de gayet keyifle sigara içiyorum mesela. Ama nereye kadar ?
Yarın ufak bir işim olduğu ve ilacın yan etkilerine güvenemediğim için ya yarın akşam ya da yarından sonra kullanmaya başlayacağım bu ilacı.
Süreci de fırsat buldukça buradan yazarak ileride sigara bırakmayı deneyenlere kaynak olsun, kendim de gaza geleyim, bak o kadar yazdın utan artık başlayamazsın diyebileyim diye buradan yazmaya karar verdim.
Şans dileyin bana, çünkü sigarayla ayrılık kararı aldım. Yılların ömür yiyen, sömürgen, bi boka yaramayan sevgilisi kendisi.
Bakalım neler olacak.
