2010 bitiyormuş...Eh ne yapalım bitsin. Geriye dönüp bakınca yine ne çok şey yaşamışız. Her yıl bitimi hem yeni bir umut hem de neler beklemişim neler olmuş, ne süprizler çıkmış karşıma tadında bunalımdır bende.
Yakın çevremin bildiği üzere insanları öğrenmeye devam ediyorum. Hiçbir zaman tam anlamıyla başarılı da olamayacağım belki. Bana anlatılanlara inanmak gibi çocuksu bir yanım var lakin gerçeğin anlatıldığı gibi olmadığı yüzüme çarpınca sinirleniyorum :) Böyleyim işte elden ne gelir. Yine böyle bir yıl olmuş. Ucundan köşesinden payımıza düşenleri yaşamışız. Kimi çıkarımlar yapmışım genelini bir kaç ay sonra yine unutacağım:
* Şöyleyim böyleyim diyorlar ya, inanma ve incele... Öyle olmadıklarını görme ihtimalin var.
* Kimi değerlerden en çok söz edenler, o değerlere sahip olabilecekleri gibi o değerlerden en uzakta olanlar olabilirler.
* Yalan söylendiğinde susma, bir çocuğun cesaretiyle ' E ama bu resmen yalan, saygısızlık ediyorsun' diyebil.
* Önyargılı olma insanlara, en kızdıkların en sevdiklerin olabilirler.
* Ve en sevdiklerin de en kızdıkların.
* Gülümsemek hüznü, kızgınlığı, acıyı silip geçen bir etkiye sahiptir.
* Nefret edemesen de en azından uzak durmayı bil sana zarar verenlerden.
* Sevdiklerine belli et sevgini ki senin kadar onlar da bilebilsin.
* İnancını yitirme, çirkinliklerin olma sebebi güzelliğini görebilmek dünyanın.
* Özü sözü bir olan insan buldun mu bırakma yakasını, zorla dostu ol gerekirse :)
* Özrünü hakeden insana borcunu öde.
Yaa evet böyle bireysel gelişim tadında cümlelerim var kendi kendime. Sıkça bulup, sıkça unuttuğum. Aldığım dersler biraz ağırdı 2010da ama nasılsa 2011 yakın. Unutulacak onlar da herkes gibi herşey gibi.
Şimdi deriiiiin bir nefes alıp, minik adımlarla yeni bir yıla hazırlanmak lazım. Saç rengimi mi değiştirsem acaba ;)
Mutlu yıllar!! İyi yöndeki tüm dilekleriniz gerçek olsun.
Ps: Ailem ve sevdiklerimle en güzelinden en eğlencelisinden süpriz dolu bir yıl olsun istiyorum.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder