24 Şubat 2022 Perşembe

Kimin hikayesinde kötü insansın kim bilir?

Prensip olarak ilk önce kendimi eleştirmeye, kendimi yargılamaya meyilli bir insanım. Hani o herkesin kafasında hiç susmayan, acımasız, gaddar bir ses var ya, o bende muazzam. Fakat gel gör ki şunu kabul etmem lazım; ben çok güzel, çok derin seviyorum. 

Evet nadiren oluyor...Öyle kolay kolay bir şey hissedemiyorum. Doğrudur genellikle saçmalıyorum, yani yanlış insanları seviyorum. Yani hayatımda biri olmadığına göre öyle olmalı. Ama Sezar'ın hakkı Sezar'a azizim, çok temiz, çok derin, çok tutkulu, çok iyi seviyorum be!



Mesela mükemmel insan aramıyorum. Sevdiğim insanın eksiklikleri, komik yanları, tökezlemeleri soğutmuyor beni. Olduğu gibi, olduğu haliyle seviyorum. Ne bileyim, bazı şeylere aşırı mı tepki veriyor, sorun değil. Öğreniyor ve öyle kabul ediyorum. Egosunun yaralı yanları mı var, bana sempatik geliyor. Ne bileyim hayatta mücadele ederken, yorgun düştüğünde nazı ilk bana mı geçiyor? Hiç sorun değil, sarıp sarmalayasım geliyor. Adaptasyon gücüm muazzam mesela. Ay'da yaşayalım desin giderim, Muş'ta yaşayalım desin giderim o derece. Kutu gibi ev desin tamamım, olmaz illa kocaman ev lazım desin ona da tamam. Hali hazırda karnımızı doyurabildiğimiz sürece mal, mülk, para umrumda değildir.  Kariyermiş, aileymiş, yok soymuş, sopmuş ben sevdiysem umrumda olmaz. Ve hatta mantığımı usulca kenara koyup, sevdim dediğim insan yanımdaysa komple şu cihana iki kişi cenk ilan edebilirim. Benim tüm meselem ise karşılıklı sevgidir. 

Ama işte tek bir şey, tek bir konu buz gibi soğutuyor beni. Güvenimi sarsan tek bir hareket, kar topu etkisi yaratıyor. Bu yeri gelir ufak bir yalan olur, yeri gelir gereksiz bir kıskandırma çabası olur. Kimi zaman ise farkına bile varmadığı ama hareketlerinden sızan ufacık bir ayrıntı. İşin komik yanı da şu ki, çoğu zaman aslında ben yanılıyorumdur. Yani benim güven sarsıcı bulduğum hareket aslında öyle değildir o an için. Ama garip olan şu ki, bu başıma her geldiğinde, ardından hep aşk körlüğü ile göremediğim ve aslında görmem gereken noktalar önüme serilir. 

Anlamadığım bir şekilde sezgilerim beni haksız olduğum konulardan vuruyor ama işin temelinde yine ben haklı oluyorum. Ben ne zaman güvensizlik hissetsem, ardından nedeni ile yüz yüze geliyorum.

Tek insana adanmayı, tek insanla yetinmeyi ne zaman öğreneceksiniz?

Ne zaman derin sevebileceksiniz?

Hayatta her şey 5-10 dakika süren hayvani zevkler mi olacak sizin için?

Gerçekten midem bulanıyor...

Kendime kızıyorum. Sevdiğim zaman ne kadar körleştiğime kızıyorum. Kendime değer vermeyişlerime, kendimden ödün verişlerime kızıyorum. Hep aynı hikaye! Kimi sevsem, önce kıymet bilmeyip sonra her şey geç olduğunda geri dönüyor. Daha bende bir şeyler bitmeden dönmeyi başaranı görmedim. İlginçtir. Ne zaman ben yola koyulurum o zaman akılları başlarına gelir hep.

Yine kendime kızıyorum. Çünkü ben de beni çok güzel seven o adamlara bir şey hissetmedim bugüne kadar. Ne garip. Olasılıklar zinciri. Doğru zaman, doğru yer, doğru insan. Olasılık mı, olasılıksızlık mı?

Allah'tan yaşamaya tutkunum. Tek başıma yapamayacağım bir halt yok bu dünyada. Kimseye muhtaç da olmam. Ama insanız ya işte, kapanıp bir odaya, bir şişe kırmızı şarap açıp, sevdiceğinin kollarında sabaha kadar Netflix izlemek gibi boş ya da hoş hayalleri oluyor insanın. Dünyanın içinde dünyadan kopmak. İki çift lafa buz tutan kalbi eriyebiliyor insanın. 

Ya da hayallere tutunuyor insan. Hayalleri gerçek olmadıkça hırçınlaşıyor. Ne kadar kırıldıysa o kadar sertleşiyor. Kalp kırıyor, acısını çıkarıyor belki de tıpkı kendinden olan yaşam formlarından. Tutulmayan sözler veriyor, kendisine verilmiş ve tutulmamış her bir söz için. Hoş ben söz de vermem de. 

Yani diyeceğim o ki, aynı hayalin peşinde koşan milyonlarca bambaşka ama  birbirinin aynı insan. Herkes sözde aynı şeyi kovalıyor, aynı şeyi özlüyor. Ama herkes de birbirine aynı kazığı atıyor. Derin analizlerin bile tutarlılığı olduğunu düşünmüyorum. Yani Freud sen de bsg paşam ya. Nitekim sana zaten kızgınım otu boku sekse bağladın diye. 

Çok da uzatmaya gerek de yok belki de. Hangimiz masumuz herkesin kalbinde?

İşin özü şöyle ki, her iyi insan, bir başka insanın kötü insanıdır esasında...💔

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder