Ben bu gece yanına geldim aslında...Usulca yürüdüm yanında, hiç ses çıkarmadım.
Bu gece seninle sabaha kadar içtim, dans ettim, şarkılarına eşlik ettim, izledim seni doyasıya.
Sonra ezberledim yüzünü, sesini, kokunu... Gideceğimi bilerek geldim yanına. Hiç belli etmedim kendimi.
Anlarsan bırakmazsın diye korktum ya da umut ettim kimbilir.
Ama hayat bazen çizmiştir fotoromanını. Bazen ne iyidir ne de kötü sonlar.
Bazen bilinmezce kalır, sanki devamı gelecekmiş gibi. Sonra çizer ölür, yazar ölür belki...
Ben bu gece yanındaydım, farketmedin ya o koydu. Sadece bir silüet olsam da sezebilirdin.
Ben sen geldiğinde hep sezdimdi. Neden farketmedin?
Gidiyorum...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder