Yürü be, kim tutar! Özgürsün sen!
İstediğin kalbi kır, istediğini topla bulduğun taşlardan...Nasılsa yolda bırakırsın sıkılınca. Boş ılık meltemler estir ortada. Sözler ver, söz anlamına gelen cümleler söyle. Herkes herkesi çok sevdiğini sansın. Onu bunu ve hatta kendini kandır. Öyle ya özgürsün. Yaşmak için özgürsün, ölmek için de.
Doğrusun sen!
Şu hayatta herkes, herşey yanlış. Ama sen doğrusun. Senin yolundan kimse gitmiyor olabilir. Eminsin fırsatları olsa hepsi o yoldan giderdi. Tabii ki sen farklısın. Ondan bu olanlar. Sen doğrusun, sen özgürsün.
Eleştirilemezsin sen!
Dokunulmazlığın var senin, zırhın en güzçlüsünden, kalkanın en koruyucusundan ve gardını almana gerek bile yok aslında. Dünya savunur seni sen daha kılıcını kınından çekmeden.
Eşsizsin sen!
Ondan herkes sana hayran, herkes sana hasta. Tanrı niye var ki zaten sen varken? Ne gerek var sen yaratırdın dünyayı tıpkı yarattığın gibi güzeller güzeli rüyalarını.
Gülmek mi? Hayır tabii ki gülmüyorum. Bilakis oturdum ağlıyorum ...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder